Kana ve ben çıkıyorduk ama başka bir kızla evlendik. Buna rağmen beni hiç terk etmedi, hâlâ zaman zaman gizlice birbirimizi aldatıyorduk. Ama yaklaşık bir yıl önce iş değiştirdiğimden beri onu bir daha görmedim. Bu seferki iş seyahatim Kana'nın yaşadığı Tokyo'ya. Arayıp Kana ile görüşmek istediğimi söylediğimde hemen geldi. Bir an bile vakit kaybetmeden hemen birbirimize koştuk. Kana hâlâ aynı, hâlâ güzel ve çekici. Ama yüzünde her zaman bir hüzün vardı. Hikayemizi anlatırken Kana gözyaşlarını tutamadı. Onu incittiğimi biliyorum ama şu anda yapabileceğim hiçbir şey yok. Yapabileceğim tek şey, bu küçük zamandan faydalanmak, muhtemelen ona bir daha asla veremeyeceğim sıcaklık ve mutluluk duygusunu ona vermeye çalışmak...